Artikelomschrijving
‘Voor een oeuvre dat de dauwdruppel vangt en de kosmos spiegelt.’ Met deze motivatie kende de Zweedse academie in 1974 aan Harry Martinson de Nobelprijs voor literatuur toe. De dauwdruppel staat symbool voor de microkosmos versus de verslindende oneindigheid van het heelal in de dichtcyclus Aniara: Een epos over de mens in tijd en ruimte (1956). Aniara, nu in vertaling uitgegeven door Wilde aardbeien, is een klassieker die aan actualiteit niets heeft ingeboet. De titel verwijst naar ee
