Stel je voor hè. Stel, je bent een meisje van een jaar of veertien, vijftien. En je leeft zo’n tweeduizend jaar geleden. Geen auto’s, geen smartphones, geen games. Maar ook geen koelkast, en geen verwarming. Zelfs geen kraan. Dus als je moeder vraagt: ‘Maria, zorg jij voor het water vandaag?’, nou, dan ben je wel even bezig.
De toon is gezet. Op z’n Mathilde Steins kruip je in de huid van een meisje dat iets overkomt dat nauwelijks te bevatten is.
Je bent
